Dla wielu konsumentów, organizowane przez biura podróży wycieczki zagraniczne dostarczają więcej zmartwień niż przyjemności. Powodem tego stanu rzeczy jest nieuczciwość organizatorów.
Przepisy regulujące możliwości zmiany cen wycieczek zagranicznych przez biura podróży oraz warunki odstąpienia konsumenta od umowy w wyniku wzrostu kosztów są precyzyjne i szczegółowe. Mimo to jednak, organizatorzy wycieczek często zastrzegają w przygotowanych przez siebie umowach warunki sprzeczne z ustawą o usługach turystycznych.
Organizator ma prawo do zmiany ceny usługi turystycznej, jeśli do wyjazdu zostało nie mniej niż 21 dni i tylko wtedy, gdy uwzględnił taką możliwość w umowie.
Podniesienie ceny wycieczki po podpisaniu umowy jest możliwe tylko w określonych przez ustawę przypadkach: gdy wzrosną koszty transportu,gdy nastąpi wzrost opłat urzędowych, podatków lub opłat należnych za usługi lotniskowe, załadunkowe lub przeładunkowe w portach morskich i lotniczych,gdy nastąpi wzrost kursów walut.
Dodatkowo, biuro podróży ma obowiązek udokumentowania wpływu wymienionych wyżej okoliczności, na podwyższenie ceny wycieczki.
Organizatorzy nie mają prawa zawierać w umowach postanowień mniej korzystnych dla klientów niż te gwarantowane przez ustawę o usługach turystycznych. W przypadku zawarcia takiej umowy, mniej korzystne postanowienia są nieważne, a w ich miejsce wchodzą przepisy ustawy.
Zgodnie z art. 14 ust. 5 ustawy o usługach turystycznych, jeśli przed rozpoczęciem wycieczki dochodzi do zmiany istotnych warunków umowy (w tym ceny) organizator powinien niezwłocznie poinformować o tym konsumenta. Konsument natomiast powinien również niezwłocznie oświadczyć czy przyjmuje proponowaną zmianę, czy też odstępuje od umowy za zwrotem wniesionych przez siebie świadczeń i bez obowiązku ponoszenia dodatkowych ciężarów finansowych.
Wpływu na możliwość odstąpienia klienta od umowy nie ma wartość podwyżki ceny usługi.
W przypadku odstąpienia od umowy, biura podróży nie mają prawa nakładać na konsumenta żadnych kar umownych. Jeżeli natomiast w związku ze zmianą umowy, a w konsekwencji jej rozwiązaniem, konsument poniósłby szkodę, organizator ponosiłby odpowiedzialność odszkodowawczą (art. 14 ust. 7).
Jeśli jednak konsument nie chce rezygnować z wycieczki, a organizator mimo przedstawionych mu argumentów, domaga się wpłaty dodatkowych pieniędzy, konsument może wpłacić żądaną kwotę z tak zwanym zastrzeżeniem zwrotu. Umieszczone w tytule wpłaty lub na pokwitowaniu uprawnia ono do żądania zwrotu wpłaconej sumy w późniejszym terminie (w tym przypadku po powrocie z wycieczki).
W razie trudności w osiągnięciu porozumienia z organizatorem, konsument powinien zgłosić się do miejskiego bądź powiatowego rzecznika praw konsumenta, który posiada odpowiednie instrumenty prawne, by pomóc w rozwiązaniu problemu.