photoroman/bigstockphoto.com
Słowenia jest jeszcze nieco mniej popularna jako cel podróży Polaków niż sąsiednia Chorwacja. Jednak nie oznacza to, że jest mniej atrakcyjna turystycznie. Jest krajem małym, ale zróżnicowanym krajobrazowo, z lasami, górami i dostępem do Adriatyku.
Porady i przepisy
Walutą jest euro. Ceny są trochę wyższe niż w Polsce.
Wiza nie jest potrzebna na pobyt krótszy niż 90 dni. Słowacja znajduje się w strefie Schengen, więc by do niej wjechać, wystarczy dowód osobisty. Dzieci też muszą mieć dowód tożsamości.
Nie ma ograniczeń w płatnościach kartą. Bankomaty są łatwo dostępne.
Gniazdka elektryczne i napięcie są takie jak w Polsce.
Aby korzystać z darmowej opieki zdrowotnej, należy wyrobić kartę EKUZ. Warto też skorzystać z dodatkowego ubezpieczenia turystycznego.
Język urzędowy to słoweński. Na niektórych obszarach używany jest także węgierski i włoski. Nie ma problemu z porozumieniem się po angielsku.
Woda jest dobrej jakości. Bez obaw można pić wodę z kranu.
Pogoda i klimat
Na wybrzeżu występuje klimat śródziemnomorski, a w głębi kraju umiarkowany kontynentalny – zbliżony do polskiego. Sezon trwa praktycznie przez cały rok. Lato będzie atrakcyjne dla miłośników plażowania, wiosna i jesień – dla lubiących zwiedzanie, a zima – dla entuzjastów sportów zimowych.
Dojazd i transport
Do Słowenii można dojechać z Warszawy pociągiem z przesiadką w Austrii (Wiedniu lub Villach).
Można się również wybrać własnym samochodem – jeśli jedziemy w kilka osób, okaże się to dość opłacalne. Jeśli wyruszamy z zachodu lub północnego zachodu Polski, najlepiej będzie jechać przez Niemcy (na Norymbergę i Monachium), a potem przez Austrię (na Salzburg). Z innych miejsc lepiej jechać przez Śląsk i Czechy. Należy jednak wziąć pod uwagę winiety za korzystanie z autostrad, a także koszt przejazdu przez tunele.
Jeśli chodzi o przeloty samolotem, dostępne są bezpośrednie połączenia z lotniska Chopina w Warszawie do Lublany. Lot trwa niecałe 2 godziny.
Jeśli chodzi o poruszanie się po kraju, dość wygodna jest podróż koleją. Podobnie jak w Polsce dostępne są pociągi InterCity i EuroCity. Standard jest niezły, choć zdarzają się starsze pociągi. Komunikacja autobusowa jest również dobrze rozwinięta.
Co zobaczyć
Miłośnicy chodzenia po górach i sportów zimowych powinni wybrać się do słoweńskiej części Alp – Alp Julijskich i Alp Kamnicko-Sawińskich. Widać z nich imponujące panoramy nie tylko Słowenii, ale i krajów sąsiednich – Austrii, Chorwacji i Włoch. Infrastruktura turystyczna jest tam dobrze rozwinięta.
Jeśli chodzi o miasta, najbardziej znana jest stolica Lublana (Ljubljana). Może nie ma tylu atrakcji co niektóre inne europejskie stolice, ale wyróżnia ją bardzo malownicze położenie. Poza tym jest dobrą bazą wypadową – nie tak daleko znajdują się największe atrakcje krajobrazowe, czyli opisane poniżej jaskinia Postojna i jezioro Bled. W Lublanie warto zwiedzić stare miasto i okolice wzgórza zamkowego. Najbardziej znanym zabytkiem jest zamek, którego obecna forma pochodzi z XV wieku, ale pierwsza twierdza istniała w tym miejscu już w XI wieku. W Lublanie znajdują się też pozostałości dawnej osady rzymskiej Emony.
Płaskowyż Kras jest znany z jaskiń. To od niego pochodzi pojęcie „kras” (krasowienie, procesy krasowe), które oznacza procesy rozpuszczania skał przez wody podziemne. Formy krasowe mogą występować zarówno na powierzchni, jak i pod ziemią. Na terenie płaskowyżu jest ich wyjątkowo dużo. Największą i najbardziej znana jaskinią jest Postojna, która jest właściwie ogromnym labiryntem składającym się z ok. 20 km jam i korytarzy, wydrążonych przez rzekę Pivkę. Przez jaskinię przejeżdża podziemna kolejka, z której wagoników turyści mogą podziwiać formy skalne. Najstarszy stalagmit nosi nazwę Nebotičnik (Drapacz Chmur) i mierzy 16 metrów. Innym, chyba najbardziej znanym, jest śnieżnobiały Brylant.
Jednym z najbardziej znanych miejsc jest jezioro Bled. Jest ono bardzo charakterystyczne i często fotografowane – turkusowa woda, w tle szczyty Alp, a pośrodku jeziora niewielka wysepka o nazwie Blejski Otok, na której znajduje się barokowy kościół. Woda jeziora jest ciepła dzięki podziemnym źródłom termalnym. Nad jeziorem znajduje się też zamek (Blejski grad) wybudowany na skale. Pierwszy zamek w tym miejscu powstał prawdopodobnie w XI w.; obecny, po przebudowie, jest w stylu barokowym.
Region Goriška Brda słynie z winnic. W listopadzie, w dniu św. Marcina, obchodzi się tam święto wina. Cenione są również tamtejsze owoce – nie tylko winogrona, lecz także śliwki, brzoskwinie czy gruszki. Wskutek dobrego nasłonecznienia są one bardzo słodkie.
Kuchnia
W kuchni słoweńskiej można znaleźć elementy wspólne dla krajów bałkańskich (Słowenia jest do nich zaliczana ze względów kulturowych, choć nie leży na Półwyspie Bałkańskim). Obecne są też wpływy innych kuchni – np. włoskiej, węgierskiej czy austriackiej.
Typowym daniem jest burek, czyli ciasto filo z nadzieniem – zwykle mięsnym, ale może być też warzywne, serowe lub owocowe.
Specjalnością rejonów nadmorskich są oczywiście ryby i owoce morza.
Pršut to szynka suszona na słońcu, czasem także wędzona, podobna do szynki parmeńskiej.
Ćevapčići to danie z mięsa mielonego, które jest formowane w ruloniki i smażone lub pieczone na grillu.
Žlikrofi to małe pierożki z nadzieniem z ziemniaków i boczku.
Do najbardziej popularnych zup należy jota – z fasoli, kapusty kiszonej, do której dodaje się boczek i żeberka.
Štruklji to roladki z ciasta, które przygotowuje się z różnymi nadzieniami – na słodko (np. z twarogu, jabłek czy orzechów) czy też na słono (np. z estragonem czy mięsem mielonym).
Winiarstwo jest istotne dla kultury i tradycji Słowenii. Mimo to słoweńskie wina nie są jeszcze bardzo znane na rynku światowym, choć podejmuje się działania w kierunku ich popularyzacji. Warto ich spróbować, gdyż charakteryzują się wysoką jakością.